Orijinal adı: Making Faces
Yazar: Amy Harmon
Çevirmen: Arzu Altınanıt
Sayfa sayısı: 373
Yayınevi: Yabancı Yayınları
Kapak türü: İnce kapak
Basım yılı/yeri: Aralık,2014 İstanbul
Amazon puanı: 5/5
GoodReads puanı:4.2/5
Benim puanım: 5/5
Tanıtım:
MODERN ÇAĞIN GÜZEL VE ÇİRKİN'İ...
Ambrose Young okulun en çekici çocuğu ve kasabanın yıldız güreşçisiydi. Uzun boylu ve yapılı bir vücudu, omuzlarına değen saçları ve yakıcı gözleriyle aşk romanlarının kapaklarını süsleyebilecek kadar yakışıklıydı. Fern Taylor bunun farkındaydı ve Ambrose Young'a aşıktı. Belki de bu kadar yakışıklığı olduğu için Fern asla onunla birlikte olabileceğini düşünmemişti. Ta ki herşey tersyüz olana ve Ambrose'un eski yakışıklılığından eser kalmayana dek...
Tersyüz, beş genç adamın küçük bir kasabadan kalkıp savaşa gidişinin ve içlerinden sadece birinin geri dönüş hikayesi... Hayatı, benliği, güzelliği kaybetmenin hikayesi...
Bir kızın, yıkılmış bir çocuğa; yaralı bir savaşçının sıradan bir kıza olan aşkının hikayesi... Kalp kırıklığının üstesinden gelen bir arkadaşlığın ve bilinen kalıpların dışına çıkan bir kahramanın hikayesi... Tersyüz, hepimizin içinde biraz iyiliğin biraz da kötülüğün olduğunu keşfettiğimiz modern çağın Güzel ve Çirkin'i...
KİŞİSEL YORUMUM;
Açıkçası okurken bayağı ön yargılıydım ve 3. tekil şahıs ağzından yazıldığını fark ettiğimde''Neden bunu okuyorum ki?'' demiştim. Yanımda başka kitap olmadığından okumaya devam etmiştim bende. İyiki okumayı bırakmamışım ve keşke çok daha önce alıp okusaymışım!
Kitapta hiç ağlamadığım kadar ağladım, hiç hissetmediğim kadar acı çektim desem yeridir. Ben nedense sürekli kitap karakterleriyle empati kuruyorum ve eğer kötü bir şey olduysa kafamda daha da abartıp hayallere dalıyorum. Bu hem güzel hem de berbat bir şey! Acı çeken hep ben oluyorum!
3. tekil şahıs ağzından olmasına rağmen bana duyguları çok başarılı bir şekilde hissettirdi. Fern'in içindeki yaşadığı herşeyi kendimde de buldum. Kendisiyle hem bu kadar barışık yaşayan hem de bu kadar nefret eden birinin anlatılışı pek de kolay olmasa gerek...
Amy Harmon, Tersyüz ile bize aşkın kör olduğunu göstermiş ve kanıtlamış oldu. Herkesin okuması gereken bir kitap bence. En azından kütüphanenizde bulunmalı.
Kitapta Fern'in kuzeni olan Bailey diye bir karakter vardı, sanırım en çok onu sevdim. Bu kitapta aşk acısı çekmeyen kimse yok sanırım! Bailey'de doğuştan gelen bir hastalık var; yaşı ilerledikçe kasları zayıflıyor ve felç olmaya başlayıp sonunda da ölüyor. Bailey, kendisi ile aynı hastalığı paylaşanlara göre çok daha sağlıklı biri. Öleceğini bilmesine rağmen yaşamaktan zevk alıyordu ve çok da neşeliydi. Kitabın olmazsa olmazıydı resmen. *devamında büyük spoiler* Amy'nin onu öldürmesi bence bütün okurlarına büyük bit hayal kırıklığı yaşatmıştır. *spoiler sonu*
Ambrose ile Fern'in Bailey adında bir oğulunun olması ise beni en çok duygulandıran yerlerden biriydi. Ambrose ve Fern'den bahsetmişken şuna değinmezsem olmaz; bence evliliklerinden çok daha fazla bahsedilmeliydi. Bir tek o eksik gibiydi ama bir sorun yaratmaz. Kitabın tamamı mükemmel.
Kısacası; eğer 3. tekil şahıs ağzından yazılmış kitapları okuyabiliyorsanız, birazcık savaşa 'hayır.' demiyorsanız ve güzellik sizin için önemli değilse bu kitabı %100 okumalısız.
Bana ulaşmak için;
instagram: @kitapokuyanpenguen
tur hesabı instagram: @kitapavcilari
tur bloğu: kitapavcilarii.blogspot.com
photo by me
